دسته بندی:

پزشکی 1 - medical

---

سال انتشار:

2014

---

ترجمه فارسی عنوان مقاله:

ایمپلنت های درون بدنی ستون فقرات: انتخاب و اصلاح مواد، عامل دار کردن و فعال-سازی سطوح برای ارتقای رشد پیوند استخوانی

---

عنوان انگلیسی مقاله:

Spine Interbody Implants: Material Selection and Modification, Functionalization and Bioactivation of Surfaces to Improve Osseointegration

---

منبع:

2014 Chinese Orthopaedic Association and Wiley Publishing Asia Pty Ltd

---

نویسنده:

Prashanth J Rao, MS1,2,3, Matthew H Pelletier, PhD2,3, William R Walsh, PhD2,3, Ralph J Mobbs, MS, FRACS1,2

---

چکیده انگلیسی:

The clinical outcome of lumbar spinal fusion is correlated with achievement of bony fusion. Improving interbody implant bone on-growth and in-growth may enhance fusion, limiting pseudoarthrosis, stress shielding, subsidence and implant failure. Polyetheretherketone (PEEK) and titanium (Ti) are commonly selected for interbody spacer construction. Although these materials have desirable biocompatibility and mechanical properties, they require further modification to support osseointegration. Reports of extensive research on this topic are available in biomaterial-centric published reports; however, there are few clinical studies concerning surface modification of interbody spinal implants. The current article focuses on surface modifications aimed at fostering osseointegration from a clinician’s point of view. Surface modification of Ti by creating rougher surfaces, modifying its surface topography (macro and nano), physical and chemical treatment and creating a porous material with high interconnectivity can improve its osseointegrative potential and bioactivity. Coating the surface with osteoconductive materials like hydroxyapatite (HA) can improve osseointegration. Because PEEK spacers are relatively inert, creating a composite by adding Ti or osteoconductive materials like HA can improve osseointegration. In addition, PEEK may be coated with Ti, effectively bio-activating the coating.
Key words: Bioactive conversion | Interbody spinal implant | Osseointegration

---

چکیده فارسی:

نتایج بالینی جوش خوردگی ستون فقرات ارتباط زیادی با موفقیت جوش خوردگی استخوان دارد. بهبود رشد از داخل و رشد از بیرون استخوانی ایمپلنت درون بدن می تواند جوش خوردگی را بهبود بخشد، پسودوآرتروز یا مفصل کاذب را محدود سازد، لایه ی حفاظتی را قوی تر می کند و مانع شکستگی و خرابی ایمپلنت می شود. پلی اتراترکتون (PEEK) و تیتانیوم (Ti) معمولاً برای ساخت اسپیسر داخل بدن مورد استفاده قرار می-گیرند. اگرچه این مواد ویژگی های مکانیکی و سازگاری زیستی مطلوبی دارند، اما به اصلاح بیشتر برای پشتیبانی از رشد پیوند استخوانی نیاز دارند. گزارش های حاصل از پژوهش های گسترده در این خصوص در مجموعه گزارش های انتشاریافته با محوریت مواد زیستی در دسترسند؛ با اینحال، مطالعات بالینی اندکی در خصوص اصلاح سطحی ایمپلنت های درون بدنی ستون فقرات وجود دارند. مقاله ی پیش رو بر اصلاحات سطحی با هدف بهبود رشد پیوند استخوانی از دیدگاه پزشک تمرکز دارد. اصلاح سطحی تیتانیوم با ایجاد سطوح صافتر، بهبود توپوگرافی سطحی آن (ماکرو و نانو)، اصلاح شیمیایی و فیزیکی و ایجاد یک ماده ی متخلخل با پیوندپذیری داخلی قوی می تواند فعالیت زیستی و پتانسیل رشد پیوند استخوانی را افزایش دهد. پوشاندن سطح با مواد استخوان آوری همچون هیدروکسی آپاتیت (HA) می تواند رشد پیوند استخوانی را بهبود بخشد. از آنجاکه اسپیسرهای PEEKنسبتاً بی اثر هستند، ایجاد کمپوزیت با افزودن تیتانیوم یا مواد استخوان آوری همچون HA می تواند رشد پیوند استخوانی را تقویت کند. افزون بر این، PEEK را می توان با تیتاتیوم پوشاند، این به شیوه ای مؤثر موجب فعال سازی زیستی پوشش می شود.
کلیدواژه ها: تبدیل فعال زیستی | ایمپلنت های درون بدنی ستون فقرات | رشد پیوند استخوانی

---

---

---

---

حجم فایل: 5229 کیلوبایت

---

قیمت: 27000 تومان   

---

توضیحات اضافی:

---

---

---