با سلام خدمت کاربران در صورتی که با خطای سیستم پرداخت بانکی مواجه شدید از طریق کارت به کارت مقاله خود را دریافت کنید (تا مشکل رفع گردد). با تشکر از صبوری شما!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
دسته بندی:
بهداشت و درمان - Healthcare
سال انتشار:
2017
ترجمه فارسی عنوان مقاله:
ارتباط وجود لیتیم در آب آشامیدنی با بروز زوال عقل
عنوان انگلیسی مقاله:
Association of Lithium in Drinking Water With the Incidence of Dementia
منبع:
JAMA Psychiatry: 2017;74(10):1005-1010: doi:10:1001/jamapsychiatry:2017:2362
نویسنده:
Lars Vedel Kessing, MD, DMSc; Thomas Alexander Gerds, MSc, PhD; Nikoline Nygård Knudsen, MSc; Lisbeth Flindt Jørgensen, MSc; Søren Munch Kristiansen, MSc, PhD; Denitza Voutchkova, MSc, PhD; Vibeke Ernstsen, MSc, PhD; Jörg Schullehner, MSc, PhD; Birgitte Hansen, MSc, PhD; Per Kragh Andersen, MSc, PhD, DMSc; Annette Kjær Ersbøll, MSc, PhD
چکیده انگلیسی:
IMPORTANCE Results from animal and human studies suggest that lithium in therapeutic
doses may improve learning and memory and modify the risk of developing dementia.
Additional preliminary studies suggest that subtherapeutic levels, including microlevels of
lithium, may influence human cognition.
OBJECTIVE To investigate whether the incidence of dementia in the general population
covaries with long-term exposure to microlevels of lithium in drinking water.
DESIGN, SETTING, AND PARTICIPANTS This Danish nationwide, population-based, nested
case-control study examined longitudinal, individual geographic data on municipality of
residence and data from drinking water measurements combined with time-specific data
from all patients aged 50 to 90 years with a hospital contact with a diagnosis of dementia
from January 1, 1970, through December 31, 2013, and 10 age- and sex-matched control
individuals from the Danish population. The mean lithium exposure in drinking water since
1986 was estimated for all study individuals. Data analysis was performed from January 1,
1995, through December 31, 2013.
MAIN OUTCOMES AND MEASURES A diagnosis of dementia in a hospital inpatient or outpatient
contact. Diagnoses of Alzheimer disease and vascular dementia were secondary outcome
measures. In primary analyses, distribution of lithium exposure was compared between
patients with dementia and controls.
RESULTS A total of 73 731 patients with dementia and 733 653 controls (median age, 80.3
years; interquartile range, 74.9-84.6 years; 44 760 female [60.7%] and 28 971 male [39.3%])
were included in the study. Lithium exposure was statistically significantly different between
patients with a diagnosis of dementia (median, 11.5 μg/L; interquartile range, 6.5-14.9 μg/L)
and controls (median, 12.2 μg/L; interquartile range, 7.3-16.0 μg/L; P < .001). A nonlinear
association was observed. Compared with individuals exposed to 2.0 to 5.0 μg/L, the
incidence rate ratio (IRR) of dementia was decreased in those exposed to more than 15.0 μg/L
(IRR, 0.83; 95% CI, 0.81-0.85; P < .001) and 10.1 to 15.0 μg/L (IRR, 0.98; 95% CI, 0.96-1.01;
P = .17) and increased with 5.1 to 10.0 μg/L (IRR, 1.22; 95% CI, 1.19-1.25; P < .001). Similar
patterns were found with Alzheimer disease and vascular dementia as outcomes.
CONCLUSIONS AND RELEVANCE Long-term increased lithium exposure in drinking water may
be associated with a lower incidence of dementia in a nonlinear way; however, confounding
from other factors associated with municipality of residence cannot be excluded.
چکیده فارسی:
اهمیت موضوع: نتایج حاصل از مطالعات انجام گرفته بر روی انسان و حیوانات نشان می دهد که لیتم در دوزهای درمانی موجب بهبود یادگیری و حافظه و اصلاح ریسک ابتلا به زوال عقل می شود. مطالعات مقدماتی بیشتر بیانگر آن است که میزان کمتر از سطح درمانی آن، در حد میکرون می تواند بر قدرت شناختی انسان تأثیر بگذارد.
هدف: بررسی اینکه آیا ابتلا به زوال عقل در عموم مردم با قرارگیری طولانی مدت در معرض میزان لیتم در حد میکرون در آب آشامیدنی ارتباط دارد یا خیر.
طرح، شرایط، و شرکت کنندگان: این مطالعه در سطح کشور دانمارک، به صورت موردی-شاهد لانه-گزیده مبتنی بر جمعیت انجام شد و به بررسی داده های طول جغرافیایی در شهرهای محل اقامت افراد و داده های حاصل از سنجش آب آشامیدنی همراه با داده های زمانی برگرفته از تمامی بیماران با سن 50 تا 90 سال که برای تشخیص زوال عقل از یکم ژانویه 1970 تا 31 دسامبر 2013 به بیمارستان مراجعه کرده بودند و تعداد 10 نفر نمونه ی شاهد به لحاظ جنسیتی و سن، پرداخت. مقدار متوسط لیتیم در آب آشامیدنی از 1986 برای تمامی افراد مورد بررسی برآورد شد. تحلیل داده ها از یکم ژانویه 1995 تا 31 دسامبر 2013 انجام شد.
شاخص ها و نتایج اصلی: تشخیص زوال عقل در بیماران بستری در بیمارستان و بیماران سرپایی انجام شد. تشخیص بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی، شاخص خروجی ثانویه بود. در تحلیل های اولیه، توزیع قرارگیری در معرض لیتم بین بیماران مبتلا به زوال عقل و نمونه های شاهد، انجام گرفت.
نتایج: در مجموع 73731 بیمار مبتلا به زوال عقل و 733653 نمونه ی شاهد (سن متوسط 80.3 سال؛ محدوده ی میان چارکی 74.9 تا 84.6 سال؛ 44760 زن [60.7%] و 28971 مرد [39.3%]) در این پژوهش گنجانده شدند. قرارگیری در معرض لیتیم بین بیماران مبتلا به زوال عقل (متوسط 11.5 میکروگرم بر لیتر؛ محدوده ی میان چارکی 6.5 تا 14.9 میکروگرم بر لیتر) و نمونه های کنترلی (متوسط 12.2 میکروگرم بر لیتر؛ محدوده ی میان چارکی 7.3 تا 16.0 میکروگرم بر لیتر؛ p<0.001)، به لحاظ آماری معنادار بود و یک ارتباط غیرخطی مشاهده شد. در مقایسه با افرادی که در معرض 2.0 تا 5.0 میکروگرم بر لیتر قرار گرفته بودند، نسبت نرخ ابتلا (IRR) به زوال عقل در کسانی که در معرض بیش از 15.0 میکروگرم بر لیتر (IRR 0.83؛ 95% Cl، 0.81-0.85؛ P<0.001) و 10.1 تا 15.0 میکروگرم بر لیتر (IRR 0.98؛ 95% Cl، 0.96-1.01؛ P<0.17) بودند، کاهش یافت و برای آنهایی که در معرض 5.1 تا 10.0 میکروگرم بر لیتر بودند (IRR 1.22؛ 95% Cl، 1.19-1.25؛ P<0.001) افزایش یافت. الگوهای مشابهی در بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی نیز مشاهده شد.
نتیجه گیری و روابط: افزایش مواجهه ی طولانی مدت با لیتیم در آب آشامیدنی می تواند به شکلی غیرخطی با احتمال کمتر بروز زوال عقل در ارتباط باشد؛ با اینحال، امکان اثرگذاری سایر عوامل مرتبط با محل اقامت را نمی توان تشخیص داد.
نکات کلیدی:
پرسش: آیا میزان بالاتر لیتیم در آب آشامیدنی با کاهش بروز زوال عقل ارتباط دارد؟
یافته ها: در این مطالعه که در سطح کشور دانمارک، به صورت موردی-شاهد لانه گزیده مبتنی بر جمعیت بر روی 73731 بیمار مبتلا به زوال عقل و 733653 نمونه ی شاهد انجام شد، سطح قرارگیری در معرض لیتیم برای بیماران مبتلا به زوال عقل در مقایسه با نمونه های شاهد، کمتر بود. الگوهای مشابهی در بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی نیز مشاهده شد.
تفسیر: قرارگیری طولانی مدت در معرض میزان بالاتر لیتیم در آب آشامیدنی می تواند با کاهش بروز زوال عقل در ارتباط باشد.
حجم فایل: 96 کیلوبایت
قیمت: 39000 تومان
توضیحات اضافی:
تعداد نظرات : 0