دسته بندی:

مدیریت استراتژیک - strategic Managment

---

سال انتشار:

2018

---

ترجمه فارسی عنوان مقاله:

برنامه‌ریزی برای بداهه‌نوازی؟ نقش استدلال در فرایند استراتژی: شواهدی از مالزی

---

عنوان انگلیسی مقاله:

Planning to improvise? The role of reasoning in the strategy process: Evidence from Malaysia

---

منبع:

springer, Asia Pac J Manag (2018) 35:449–470

---

نویسنده:

Paul Hughes1 & Ian R: Hodgkinson2 & Darwina Arshad3 & Mathew Hughes2 & Vitor Leone

---

چکیده انگلیسی:

Planning and improvisation are depicted as alternate decision-making orientations in the strategy process literature, executed by two parallel cognitive contexts: rational or intuitive, but can rationality and intuition be harmonized in the strategy process? Strategic managers may not have to choose to either plan or improvise, rather there is a need to shift the focus of research from such trade-offs to paradoxical thinking. Drawing on survey data from Malaysian research-intensive firms, we investigate how strategy develops through managers’ strategic reasoning under key external (market turbulence) and internal (centralization, manager level) contingencies. In contrast to common assumptions in the management literature, we find that both rational and intuitive reasoning can drive planning and improvisation for firms in emerging economies, with additional positive moderation effects under centralization and manager level. Firms that achieve high levels of both planning and improvisation concurrently are characterized by significantly greater rationality relative to the high planning group and the high improvisation group. The findings extend strategy process research, highlighting how firms in emerging economies differ from theory derived from developed economies.
Keywords: Emerging economy | Planning | Improvisation | Reasoning | Malaysia | Strategy process

---

چکیده فارسی:

در متون و مقالات فرایند استراتژی، برنامه‌ریزی و بداهه‌نوازی به عنوان جهت گیری‌های متناوب تصمیم‌گیری شناخته می‌شوند، اینها توسط دو بستر شناختی موازی اجرا می‌شوند: منطق و شهود، اما آیا می‌توان آنها را منطقی یا شهودی در فرایند استراتژی، هماهنگ نمود؟ مدیران استراتژی ممکن است مجبور به انتخاب از میان طرح یا بداهه‌سازی نشوند، بلکه نیاز است تمرکز پژوهش‌ها را از اینگونه مصالحه‌ها به تفکر تناقضی تغییر دهند. ما براساس داده‌های نظرسنجی برگرفته از شرکت‌های تحقیقاتی ژرفانگر مالزیایی، نحوه‌ی توسعه‌ی راهبرد از طریق استدلال استراتژی مدیران تحت شرایط احتمالی بیرونی (تلاطم بازار) و داخلی (مرکزگرایی، سطح مدیریت) را بررسی نمودیم. در مقابل فرضیات رایج در متون و مقالات مدیریت، دریافتیم که هم استدلال منطقی و هم شهودی می‌تواند محرکی برای برنامه‌ریزی و بداهه‌نوازی برای شرکت‌ها در اقتصادهای نوظهور باشد، این یک سری اثرات تعدیل مثبت اضافی در سطح مدیریت و مرکزگرایی را نیز به همراه دارد. شرکت‌هایی که همزمان به سطوح بالاتر برنامه‌ریزی و بداهه‌نوازی دست می‌یابند، عقلانیت بسیار بالاتری نسبت به گروه دارای سطح بالای برنامه‌ریزی یا گروه دارای سطح بالای بداهه‌نوازی دارند. این یافته‌ها، پژوهش‌های فرآیند استراتژی را بسط می‌دهند، اینها نشان می‌دهند شرکت‌ها در اقتصادهای نوظهور به چه نحو از نظریه‌ی حاصل از نظام‌های اقتصادی پیشرفته فاصله می‌گیرند.
کلیدواژه: نظام اقتصادی نوظهور | برنامه‌ریزی | بداهه‌نوازی | استدلال | مالزی | فرآیند استراتژی

---

---

---

---

حجم فایل: 91 کیلوبایت

---

قیمت: 56160 تومان   

---

توضیحات اضافی:

---

---

---