دسته بندی:

کشاورزی - agriculture

---

سال انتشار:

2021

---

ترجمه فارسی عنوان مقاله:

تخریب خاک و پیچیدگی سیستم های اجتماعی-اقتصادی: کشف پیوند نهفته

---

عنوان انگلیسی مقاله:

Soil Degradation and Socioeconomic Systems’ Complexity: Uncovering the Latent Nexus

---

منبع:

Land 2021, 10, 30: https://doi:org/10:3390/land10010030

---

نویسنده:

Filippo Gambella 1 , Giovanni Quaranta 2 , Nathan Morrow 3 , Renata Vcelakova 4, Luca Salvati 5, Antonio Gimenez Morera 6 and Jesús Rodrigo-Comino

---

چکیده انگلیسی:

Understanding Soil Degradation Processes (SDPs) is a fundamental issue for humankind. Soil degradation involves complex processes that are influenced by a multifaceted ensemble of socioeconomic and ecological factors at vastly different spatial scales. Desertification risk (the ultimate outcome of soil degradation, seen as an irreversible process of natural resource destruction) and socioeconomic trends have been recently analyzed assuming “resilience thinking” as an appropriate interpretative paradigm. In a purely socioeconomic dimension, resilience is defined as the ability of a local system to react to external signals and to promote future development. This ability is intrinsically bonded with the socio-ecological dynamics characteristic of environmentally homogeneous districts. However, an evaluation of the relationship between SDPs and socioeconomic resilience in local systems is missing in mainstream literature. Our commentary formulates an exploratory framework for the assessment of soil degradation, intended as a dynamic process of natural resource depletion, and the level of socioeconomic resilience in local systems. Such a framework is intended to provide a suitable background to sustainability science and regional policies at the base of truly resilient local systems.
Keywords: demographic dynamics | rural districts | resilience | desertification risk

---

چکیده فارسی:

درک فرآیندهای تخریب خاک (SDPs) مسئله ای اساسی برای نوع بشر است. تخریب خاک شامل فرآیندهای پیچیده ای است که تحت تأثیر مجموعه ای چندوجهی از عوامل اجتماعی-اقتصادی و اکولوژیکی در مقیاس های فضایی بسیار متفاوت است. خطر بیابان زایی (نتیجه نهایی تخریب خاک، که به عنوان یک فرآیند برگشت ناپذیر تخریب منابع طبیعی دیده می شود) و روندهای اجتماعی-اقتصادی اخیراً با فرض "تفکر تاب آوری " به عنوان یک الگوی تفسیری مناسب مورد تجزیه و تحلیل واقع شده است. در بعد صرفاً اجتماعی-اقتصادی، تاب‌آوری به عنوان توانایی یک سیستم محلی برای واکنش به سیگنال‌های خارجی و ارتقای توسعه آینده تعریف می‌شود. این توانایی ذاتاً با پویایی های اجتماعی-اکولوژیکی مشخصه مناطق همگن از نظر زیست محیطی پیوند خورده است. با این حال، ارزیابی رابطه بین SDPs و تاب آوری اجتماعی-اقتصادی در سیستم‌های محلی در ادبیات کنونی که جریانی اصلی دارند، وجود ندارد. تفسیر ما یک چارچوب اکتشافی برای ارزیابی تخریب خاک، که به عنوان یک فرآیند پویا در کاهش منابع طبیعی، و سطح تاب آوری اجتماعی-اقتصادی در سیستم‌های محلی در نظر گرفته شده است، ارائه می دهد. چنین چارچوبی به منظور ارائه ی زمینه مناسبی برای علم پایداری و سیاست‌های منطقه‌ای بر اساس سیستم‌های محلی واقعاً تاب آور، در نظر گرفته شده است.
واژگان کلیدی: پویایی جمعیتی | مناطق روستایی | تاب آوری | خطر بیابان زایی

---

---

---

---

حجم فایل: 537 کیلوبایت

---

قیمت: 56160 تومان   

---

توضیحات اضافی:

---

---

---